พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พามนุษย์บัณเฑาะก์ผู้ตายแล้วถูกสัตว์กัดโดยมาก
มาในสำนักภิกษุ แล้วให้อมองค์กำเนิดด้วยปาก ถ้าเธอไม่ยินดีการเข้าไป ไม่
ยินดีการเข้าไปถึงที่แล้ว ไม่ยินดีการหยุดอยู่ แต่ยินดีการถอนออก ต้องอาบัติ
ถุลลัจจัย.
พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พามนุษย์บัณเฑาะก์ผู้ตายแล้วถูกสัตว์กัดโดยมาก
มาในสำนักภิกษุ แล้วให้อมองค์กำเนิดด้วยปาก ถ้าเธอไม่ยินดีการเข้าไป ไม่
ยินดีการเข้าไปถึงที่แล้ว ไม่ยินดีการหยุดอยู่ ไม่ยินดีการถอนออก ไม่ต้องอาบัติ.
หมวดมนุสสะปัณฑกะ 18 จตุกกะ จบ

8. หมวดอมนุสสะปัณฑกะ 18 จตุกกะ

1. 2. อมนุสสะปัณฑกะ สุทธิกะจตุกะ

พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พาอมนุษย์บัณเฑาะก์ ... อมนุษย์บัณเฑาะก์
ผู้ตื่น... ผู้หลับ...ผู้เมา...ผู้วิกลจริต...ผู้เผลอสติ ผู้ตายแล้วยังไม่ถูกสัตว์
กัด... ผู้ตายแล้วยังไม่ถูกสัตว์กัดโดยมาก มาในสำนักภิกษุ แล้วให้ทับองค์
กำเนิดด้วยวัจจมรรค....ให้อมองค์กำเนิดด้วยปาก ถ้าเธอยินดีการเข้าไป...
ต้องอาบัติปาราชิก... ถ้าเธอไม่ยินดีการเข้าไป...ไม่ต้องอาบัติ.
ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ^*

17. 18. อมนุสสะปัณฑกะ มตะเยภุยยะขายิตะจตุกกะ

พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พาอมนุษย์บัณเฑาะก์ผู้ตายแล้วถูกสัตว์กัดโดย
มากมาในสำนักภิกษุ แล้วให้ทับอมองค์กำเนิดด้วยวัจจมรรค...ให้อมองค์กำเนิด
ด้วยปาก ถ้าเธอยินดีการเข้าไป...ต้องอาบัติถุลลัจจัย... ถ้าเธอไม่ยินดีการ
เข้าไป...ไม่ต้องอาบัติ.
หมวดอมนุสสะปัณฑกะ 18 จตุกกะ จบ
^* ...ฯลฯ ฯลฯ ไว้นั้น พึงพิจารณาโดยนัยดังกล่าวแล้วในมนสละปัณฑกะนั้นเถิด